فناوری در جنبه های شخصی ، شغلی و اجتماعی زندگی ما عجین شده است. مربیان باید مهارت های سواد دیجیتال داشته باشند تا دانش آموزان را بهتر تبدیل به شهروندان مولد جامعه کنند. سواد دیجیتال به معنای داشتن دانش و توانایی استفاده از طیف گسترده ای از ابزارهای فناوری برای اهداف مختلف است (مانتیری ، هیبرت و جاکوبز ، 2019). به گفته ویدونا (2020) ، "سواد دیجیتال توانایی استفاده و ایجاد محتوای مبتنی بر فن آوری است ، از جمله یافتن و به اشتراک گذاری اطلاعات ، پاسخ به س questionsالات ، و تعامل با دیگران و برنامه نویسی رایانه" .
از آنجا که مربیان با رسانه های اجتماعی و برنامه های تعاملی رقابت می کنند ، آنها باید بدانند که چگونه دانشجویان را با ادغام فن آوری به طور م engageثر در دانشگاهیان درگیر کنند. "سواد دیجیتال بیش از توانایی صرف استفاده از نرم افزار یا کار با دستگاه دیجیتال است. این شامل طیف گسترده ای از مهارت های شناختی ، جامعه شناختی و عاطفی کامل است که کاربران برای عملکرد م inثر در محیط های دیجیتالی به آن نیاز دارند »(Eshet-Alkalai، 2004، p. 93).
دانش آموزان باید صلاحیت استفاده و کار با دستگاه های فناوری ، نرم افزار و برنامه های وب را برای تکمیل تکالیف کلاس و تولید محصولات برای گسترش یادگیری خود داشته باشند. دانشجویان طیف گسترده ای از دسترسی به ابزارهای دیجیتالی مانند اینترنت و فن آوری ابزارهای وب 2.0 از جمله شامل شبکه های اجتماعی ، ایمیل ، سرویس های وب ، وبلاگ ها ، پادکست ها ، پیام رسانی و سایت های شبکه را ندارند و همچنین باید بتوانند دانش جدیدی ایجاد کنند. با استفاده از مهارت های دیجیتالی خود برای افزایش یادگیری ، (هاگ و پایتون ، 2011).
چرا سواد دیجیتال مهم است؟
مربیان مسئولیت اجتماعی و شغلی را دارند که از سواد دیجیتالی برخوردار باشند (ویدانا ، 2020). مشاغل قرن بیست و یکم به فناوری تولید و پردازش اطلاعات متکی هستند. مربیان باید برای اطمینان از برابری کافی و فراهم آوردن فرصت رقابت در مقاطع جهانی آموزش پس از متوسطه ، شکاف دیجیتالی بین زیرمجموعه های دانش آموزان را کاهش دهند.
دانشجویان برای پشتیبانی از شرکت ها و مشاغل جامعه ما باید در 2.0 ابزار و پایگاه داده مدیریت سیستم مهارت کافی داشته باشند. در این سایت شرکت ها به دنبال کارمندان با سواد دیجیتالی هستند تا به آنها در به حداکثر رساندن تولید ، تولید محصولات جدید و مدیریت کارهای روزمره کمک کنند. مربیان باید بدانند که چگونه می توانند فناوری را با آموزش و پرورش ادغام کنند تا نه تنها دانش آموزان را درگیر کنند ، بلکه اطمینان حاصل کنند که دانش آموزان می توانند به طور م toolsثر از ابزارهای دیجیتال برای حمایت از محل کار و مشاغل برای قرن های آینده استفاده کنند
حتی کارآفرینان از سواد دیجیتال برای ارتقا و حفظ تجارت خود استفاده می کنند. به گفته کیسی و بروس (2011) ، "تدریس با فناوری دیجیتال دانش آموزان را برای مشارکت آینده در جامعه در حال تکامل آماده می کند ، جایی که شیوه های رسانه ای جدید عمیقا در ساختارها و فرایندهای مرتبط قرار دارد" (ص 77).
سنجش سواد دیجیتال
ارزیابی مهارت های سواد دیجیتالی دانش آموزان تضمین می کند که آنها را برای زندگی فراتر از کلاس آماده می کنیم. اعتماد به نفس جوانان همچنین می تواند هنگام استفاده از مهارت های سواد دیجیتال برای کارهای تحقیقاتی و هنگام تکمیل پروژه ها گمراه کننده باشد (هاگ و پایتون ، 2011). مربیان نمی توانند تصور کنند که جوانان در سواد دیجیتال تبحر کامل دارند زیرا می توانند از سیستم عامل های رسانه های اجتماعی استفاده کنند و با کمک کم یا کمکی از طریق نرم افزار حرکت کنند.
داشتن مهارت شایستگی در سواد دیجیتال برای مربیان و دانش آموزان مهم است. "بسیاری از مشاغل مستقر ریشه کن شده و با سیستمهای اتوماسیون و دیجیتالی سازی جایگزین شده اند" (ویدانا ، 2020 ، ص 1). معلمان می توانند با استفاده از تجزیه و تحلیل محصولات و وظایف دانش آموزان در زمینه خواندن ، ریاضیات ، علوم ، مطالعات اجتماعی و نوشتن ، از عناوین و لیست های کنترل برای ارزیابی صلاحیت های دیجیتالی دانش آموزان در زمینه های محتوایی استفاده کنند.
دانلود قالب با بسته نصبی قالب وودمارت (WOODMART INSTALLER)